Eerste test Triumph Thruxton RS: overtreffende trap

Triumph bouwde een Thruxton RS die lichter, sterker, properder én performanter is dan de standaardversie. De logica zegt dat dit dus de beste Thruxton ooit moet zijn. Om na te gaan of dat effectief zo is, deden we een test in Portugal.

Uithangbord

De Thruxton is altijd al het sportieve uithangbord geweest van de twins uit Hinckley. In tegenstelling tot wat de Britten doen met de driecilinders, blijven de tweecilinders gevrijwaard van hightech sportieve ingrepen - zoals bijvoorbeeld de Street Triple die wel heeft. Op een Thruxton blijft de Triumph-geschiedenis duidelijk aanwezig, maar dat is op deze RS-versie geen excuus om de motor niet van hedendaags sportief potentieel te voorzien. Noem het een mix van stijl en gezond verstand ...

Krachtlijnen

Even de grote lijnen schetsen: de Thruxton RS is zes kilogram lichter dan de Thruxton R, hij heeft 8 pk meer (105 paarden op stal nu) en kreeg een verbeterd rijwielgedeelte, Brembo M50 remmen en vooral ook lichtere bewegende delen in het blok. Ook wie geen diploma astrofysica heeft, weet dat dit moet leiden tot betere prestaties. Punt. De RS staat ook op een ophanging van goeden huize: Showa vooraan, Öhlins achteraan.

Alomtegenwoordig koppel

Als je ziet dat de pk-winst gewoon bovenin het vermogensgebied zit, dan weet je meteen dat de Thruxton RS zich iets verder laat pushen. Ging dat ten koste van het bekende vlotte karakter? Neen. De Thruxton heeft hoegenaamd niks van zijn karakter verloren. En ondanks een lichte verschuiving in de koppelkromme blijf het koppel alomtegenwoordig.

Sterker

Het is pas als je de motor echt gaat pushen, dat je voelt dat je verder kan gaan dan met de vorige versie(s). Dat mag je letterlijk nemen, want het blok gaat ook effectief 500 opm verder door vooraleer de rode zone bereikt wordt. En daar bovenin, dàt is waar die 8 extra paarden gestald staan.

Langere adem

Rijden met de Thruxton is een waar plezier. De machine ziet er goed uit en rijdt precies zoals je zou verwachten. Alleen: als je vermoedt dat de limieten bereikt zijn, voel je dat Triumph de grenzen nog een stukje verlegd heeft en dat je verder kan gaan dan ooit mogelijk was met dit model.

Terwijl de vorige versie bij het betere sportieve werk nogal eens tegen de toerentalbegrenzer aanstootte, voel je nu dat je net zo lang kan doorgaan als je wil. Die 500 extra toeren maken echt een verschil ... geen sprake meer van kortademigheid.

Overkill

Maar het grote verschil zit hem in de vlottere rijkwaliteiten. Vinniger uit de bocht, en door het lagere gewicht en de betere remmen kan je ook een tikkeltje later in de ankers. Eens in de bocht voel je dat de Metzeler banden hun werk perfect doen. De Racetech RR's kleven aan de weg als een spandexbroek aan je billen. Heerlijk om zo over de slingerende wegen van de Algarve te razen.

Anderzijds is het monteren van een dergelijke sportieve band - die vooral voor circuitgebruik gemaakt is - gewoon overkill. Meer grip in huis dan je op de openbare weg kan benutten en met de minimale groeven ook niet aan te raden om mee in de regen te rijden. Bovendien duurt het even voor je ze echt op de goede temperatuur krijgt.

Kinderspel

Bij het begin van de rit zat er met de opwarmende banden dus een beetje leven in de Thruxton RS. Niks om je echt zorgen over te maken, maar je houdt er toch best rekening mee. Bovendien beschikt de RS over standaard tractiecontrole.

Verder zijn er ook drie mappings: Rain, Road en Sport. Vrij duidelijk waar die voor staan, en ze zijn ook gemakkelijk te selecteren. Gewoon een druk op een knop op de linkerstuurhelft, en je keuze verschijnt op het kleine digitale schermpje dat in het analoge dashboard verwerkt zit. Een kind kan de was doen. Maar die mogen dan weer niet met zo'n Thruxton de weg op.

Test in hoogste versnelling

Wij gelukkig wel, en het was een ronduit aangename hernieuwde kennismaking met de sterkste twin ooit uit Hinckley. Het blok gaat nu door tot 7.750 opm, en dat is ideaal. Als je nog hoger wil, rij je met de Thruxton op een manier waarop hij niet bereden hoort te worden. De tweecilinder pikt vlot aan onder de 3.000 opm en gaat lineair door tot de rode zone. Je hoeft je dus niet al te veel zorgen te maken over de gekozen versnelling; in de meeste bochten hadden we de keuze tussen twee versnellingen. En als je hard wil gaan, mag je gerust voor de hoogste versnelling kiezen; de twin grijpt gretig aan en stuwt je als het ware vooruit.

Aandacht voor detail

Ook opvallend bij het sportievere werk: de stabiliteit van de Thruxton. Zelfs als we voluit onder hellingshoek en over hobbels accelereerden, bleef de RS stabiel als een trein. Zonder zelfs maar te schudden met de kop. En er zit niet eens een stuurdemper op. Mooi werk en ook een pluim voor de volledig instelbare Showa vooraan.

Sportief met klassiek design

De relatief smalle monozit laat je ook toe om in de bocht vlot je gewicht te verplaatsen. In combinatie met alles wat we hiervoor vermeldden, weet je dan dat dit écht een sportieve motorfiets is. Geen neo-classic met wat sportieve toetsen, maar een sportmotor met een klassiek design. Een enorm verschil. Wie het design van de RS wil personaliseren, kan bij Triumph kiezen uit ruim 80 accessoires.

Je ziet de instelknoppen voor de demping voor je, want het dashboard is vrij minimalistisch en de laag gemonteerde stuurhelften geven je het gevoel én het uitzicht van een caféracer uit de jaren zeventig. Heerlijk mooi is de verchroomde kroonplaat in synergie met de randen van de tellers. Het oog wil ook wat.


En dus besteedde Triumph aandacht aan details. De gasklephuizen die verborgen zitten achter een deksel dat eruitziet als een carburator bijvoorbeeld. Of de openklappende tankdop. En niet te vergeten de monozit met een vast kapje. Geen passagiers toegelaten op deze RS. We hadden er op de bochtige wegen in de Algarve geen seconde spijt van.

Hoogste niveau

En dat legt ook uit waarom de prijs op 16.600 euro ligt. Een koopje is dit niet, maar je krijgt er wel een nagenoeg foutloze motorfiets voor met een boel hoogwaardige componenten, een heerlijk motorkarakter en fraaie stuureigenschappen. Gooi daar nog bovenop dat Triumph met deze Thruxton RS nog maar eens bevestigt dat het motoren aflevert met (een van) de beste niveaus van afwerking op de markt, en je komt tot de slotsom dat de Thruxton RS zijn geld waard is. Nog van dat!

Technische gegevens

Motor
Type: viertakt paralleltwin
Cilinderinhoud: 1.200 cc
Maximaal vermogen: 105 pk bij 7.000 opm
Maximaal koppel: 112 Nm bij 4.250 opm
Transmissie: 6 versnellingen
Eindoverbrenging: ketting


Rijwielgedeelte
Frame: stalen buizenframe
Voorvork: 43 mm upsd Showa, Big Piston, volledig instelbaar
Achterschokbreker: dubbele Öhlins schokbreker, instelbaar
Remmen voor: dubbele 310 mm schijven met radiaal gemonteerde Brembo M50 vierzuiger remklauwen
Remmen achter: 220 mm schijf met dubbelzuiger remklauw
Voorwiel: 17 inch
Achterwiel: 17 inch


Afmetingen
Wielbasis: 1.415 mm
Zithoogte: 810 mm
Drooggewicht: 197 kg
Tankinhoud: 14,5 liter


Prijs
België: 16.600 euro

https://www.triumphmotorcycles.be/motoren/classic/thruxton-rs